(1848-1907)
pisarz franc., początkowo zwolennik naturalizmu, jednakże przełomowe znaczenie wjego twórczości miała powieść Na wspak (1884), nazywana przez współczesnych "biblią dekadentyzmu". Jej bohater przeżywając kryzys idei iwiary wdotychczasowe wartości, zwraca się ku sztuce, stając się wzorcem dla swego pokolenia. Wkońcowym etapie twórczości H. zainteresował się katolicyzmem, Wdrodze (1895) jest pierwszą częścią słynnej trylogii ukazującej nawrócenie bohatera, dla którego pierwowzorem był autor. Zachwycał się estetyką architektury sakralnej ipoezją rel. obrzędów, czemu dał wyraz m.in. wpowieściach Katedra (1848), Oblat (1903) oraz wPrzedmowie do poezji religijnych Pawła Verlaine’a (1904). H. jest autorem szkiców owspółczesnych sobie malarzach odkrywającym sztukę impresjonistów (m.in. P. Czanne’a, E. Degasa, C. Moneta, C. Pissarra).
- HUYSMANS, Joris Karl, właśc.(...)