(łac. imitatio = naśladowanie)
kategoria estetyczno-lit. ocharakterze normatywnym, znana wstarożytności, utrzymała się aż do klasycyzmu oświeceniowego; wyznawała jako cel sztuki, naśladowanie natury, mimesis; umiejętność imitowania była głównym wymogiem stawianym artyście, gwarantowała ciągłość tradycji westetyce; opisuje ją m.in. N. Boileau wSztuce poetyckiej (1674). Także technika kompozytorska stosowana szczególnie wutworach polifonicznych (np. wfudze, kanonie), polegająca na powtarzaniu fragmentu melodycznego, np. tematu, motywu, występującego wjednym głosie, przez inne lub kolejno przez wszystkie głosy.
- imitacja, kupić imitację złota,...
- IMITACJA, (łac. naśladowanie)...
- imitacja samochodu, ‘samochód marki Fiat...