(1881-1958)
poeta hiszp., laureat Nagrody Nobla (1956). Żył itworzył wSalamance iMadrycie, po wojnie domowej do końca życia na emigracji wPuerto Rico. Debiutował w1900 wydając 2 tomy poezji: Almas do violeta iNinefeas, drukowane na fioletowym izielonym papierze. Przedstawiciel modernizmu, głosiciel idei "poezji czystej", dającej artyście wolność wsubiektywnym odbieraniu iprzedstawianiu rzeczywistości iwrażeń. Jego liryki wyrażają samotność ismutek, atytuły zbiorów odzwierciedlają te nastroje: Jardines lejanos (1904, Dalekie ogrody), Olvidanzas (1907, Zapomnienie), Soledad sonora (1908, Dźwięczna samotność), Poemas mgicos y dolientes (1911, Poematy magiczne izbolałe). Tom poezji Eternidades (1918, Wieczność) to zwrot wtwórczości poety. Prostota środków wyrazu ioszczędność formy powodują niezrozumienie oraz zmniejszają jasność przekazu informacji widoczne wnastępnych tomach: m.in. Dario de un poeta recien casado (1917, Dziennik świeżo ożenionego poety), Belleza (1923, Piękno), Poesía (1923, Poezja), Animal de fondo (1949, Zwierzę zgłębiny). Wielką popularność przyniosły J.poematy prozą wformie monologów do osiołka: Platero y yo (1917, Srebrzynek ija).