spis dni roku zpodziałem na miesiące itygodnie, zoznaczeniem świąt, czasem zawiera porady praktyczne, przepowiednie astrologiczne, ztych względów stanowi interesujące źródło dla historyka kultury; gat. publikacji ocechach periodyku, druku zwartego, zcharakterystycznym podziałem na dwie stałe części: kalendarzową iinformacyjną. Przybiera rozmaite kształty iformy: tablic, kalendarzy ściennych, kartkowych, notatników lub książki. WPolsce k. szczególnie popularne były wkulturze staropolskiej. Woświeceniu k. stał się narzędziem edukacji społ., wromantyzmie wychodziły we wszystkich zaborach ina emigracji (rel., gosp., zakonne, rolnicze, dla kobiet, dla ludu, satyryczne, studenckie itp.). Drukowano wnich nawet powieści wodcinkach czy utwory poetyckie, np. F. Karpińskiego Historia mojego wieku, A. Naruszewicza Chudy literat.
kalendarz
Słownik języka polskiego