(1864-1931)
poeta szw., laureat Nagrody Nobla przyznanej pośmiertnie w1931, członek Akademii Szwedzkiej od 1904. Neoromantyk, piewca prastarej kultury rodzinnej Dalekarlii. Wswoich pieśniach bogatym ipełnym humoru językiem, zwielkim pietyzmem opisywał tradycje kultury ludowej. Poezję K. cechuje wiara wżycie ipomyślny obrót rzeczy, najważniejsze zbiory to: Vildmarks - och krleksvisor (1895, Pieśni miłosne lub Pieśni stepu imiłości), Fridolins visor (1898, Pieśni Fridolina), Fridolins lustgaar (1901, Ogród Fridolina), Flora och Pomona (1906, Flora iPomona), Flora och Bellona (1918, Flora iBellona), Hsthorn (1927, Róg jesienny).
- Karlfeldt Erik, (1864-1931)
- KARLFELDT, Erik Axel (1864-1931)...