Reklama

Kieślowski Krzysztof

(1941-96)

reżyser filmowy. Rozpoczął swoją karierę jako dokumentalista (do 1975 realizował wyłącznie filmy dokumentalne), autor wnikliwych portretów społeczeństwa pol. przełomu l. 60. i70. (m.in. Robotnicy ’71, Nic onas bez nas, Gadające głowy, Zpunktu widzenia nocnego portiera). W1974 zrealizował dokument fabularyzowany Pierwsza miłość, rok później fabularny Personel, który poetyką przypomina dokument. Film ten zdobył Grand Prix na MFF wMannheim. Kolejnym ważnym filmem K. staje się Amator (1979) - ofascynacji sztuką obrazów ikosztach, jakie przychodzi płacić bohaterowi pragnącemu się nią zajmować. WPrzypadku (1981) K. zmienia sposób konstrukcji filmu: mnoży spojrzenia, możliwości zdarzeń, postaci, przypadki, warianty losu. Międzynarodową sławę przyniósł reżyserowi zrealizowany na podstawie scenariuszy napisanych wspólnie zK. Piesiewiczem (obrońcą wwielu procesach polit.) serial telewizyjny Dekalog, którego dwa filmy wwersji kinowej: Krótki film omiłości iKrótki film ozabijaniu, uhonorowano Złotymi Lwami Gdańskimi oraz nagrodą Felixa. Przykazania Dekalogu K. nie są zbiorem zasad, lecz memento przed wyborami, do których rozstrzygnięcia zmusza nas życie. Od tej pory datuje się również współpraca K. zwybitnym kompozytorem Z. Preisnerem. Trylogia K. Trzy kolory ugruntowała jego pozycję wświecie: Niebieski otrzymał Złotego Lwa wWenecji, Biały - Srebrnego Niedźwiedzia wBerlinie, aCzerwony - nominację do Oscara. Trylogia ta jest plastycznie imuzycznie najbardziej wyrafinowana spośród filmów reżysera, każdą realizował inny operator. Filmy K. nie poddają się jednoznacznemu odczytaniu, wypełniające je refleksje iobrazy to wyraz zmagania się człowieka zczasem, zlosem, zprzemijaniem, zrozpadem uczuć, pytania owolność jako niemożliwą do osiągnięcia wartość pozytywną, wiara autora wczłowieka iw miłość.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama