(1879-1940)
szwajc. malarz, grafik, eseista, działający wNiemczech, przez wiele lat prof. Bauhausu. Przyjaźnił się m.in. z W. Kandinskym, zktórym wystawiał obrazy idziałał wgrupie Blaue Reiter. Tworzył sztukę hermetyczną przypominającą rysunki dziecięce (np. Ptasi ogród), aczasem prehistoryczne ryty naskalne (np. Zwierzęta wlesie). Wjego wykładach itwórczości b. silnie łączyły się muzyka imalarstwo; odkrywał wzajemne zależności izwiązki muzyki, matematyki, poezji, malarstwa (np. Miasto unoszące się wpowietrzu). Odwoływał się do zmysłów odkrywając nową wrażliwość, wktórej najważniejsza była ekspresja wizualna, uzewnętrznienie emocji. Jego rysunki uzewnętrzniały obszary wewnętrznego spostrzegania idoświadczania płaszczyzn, barw, możliwości optycznych, akolor wyrażał istotną część przeżyć. Nie modyfikował metod, lecz poszukiwał ciągle nowych środków wyrazu.