(łac. contextus = związek, łączność)
1) k. językowy, tekst, zktórego pochodzi dany wyraz, zwrot, wyrażenie lub okoliczności występowania wyrazu, wpływający modyfikująco na jego funkcję semantyczną lub składniową, np. wyraz klucz wk. klucz wiolinowy, klucz Dawidowy, powieść zkluczem, klucz do sprawy, klucz do otwierania kłódek; 2) k. literacki, zespół warunków determinujących genezę, analizę iinterpretację dzieła lit.; k. dzieła lit. mogą być m.in. okoliczności hist.-lit., poetyka, moda lit., estetyka, świadomość narod., ideały, filozofia isztuki piękne; 3) k. kulturowy - całokształt uwarunkowań kulturowych, wktórym jakieś zjawisko występuje, istotny zpunktu widzenia interpretacji dzieła, np. ujęcie historyczne ikulturowe epoki, które pozwala poznać treści, okoliczności, mity, symbole, zależności kulturowe, wktórych owo dzieło powstało.