(ur. 1945)
amer. artysta, jeden ztwórców sztuki konceptualnej; organizator wystawy "Open Exhibition Normal Art", będącej pierwszym manifestem tej sztuki. Autor znaczących prac iwypowiedzi teoretycznych, m.in. Praca, Artysta jako antropolog. Wpracy Jedno itrzy krzesła (1965) zestawił krzesło, fotografię krzesła ihasło zencyklopedii dotyczące krzesła (podobnie jak R. Magritte, Koń: słowo - obraz - rysunek); podejmował rozważania owartości obrazu jako doświadczania sztuki odsłaniającego wielorakie iwciąż nowe aspekty zagadnienia. K. odrzucał identyfikację sztuki iestetyki, za co winił filozofię ikrytykę sztuki. Wg niego estetyka jest równoznaczna z dekoracyjnością. Wsłynnym artykule Sztuka po filozofii (1969) opublikował głośne tezy, które są założeniem, że sztuka rozgrywa się wsferze pojęć iidei. Formułował tezę, że "sztuka sama jest definicją sztuki" ijedynym jej celem jest ona sama. K. prowadził znaczące dla sztuki współcz. rozważania nad obrazem, podejmując wsztuce, podobnie jak to się robi wnauce, badanie złożonych problemów międzywartości iprzestrzeni (oddechu, powietrza) wobrazie. Sformułował też założenie, że sztuka konceptualna jest sztuką lingwistyczną, która zajmuje się definicjami, dotyczącymi często sztuki albo konsekwencjami tych definicji.