(1905-97)
historyk języka, językoznawca, slawista, profesor uniwersytetów we Lwowie, Lublinie (KUL, 1936-39), Wrocławiu (od 1946) iPoznaniu (od 1950), członek PAN (od 1967). Jego liczne prace nauk. dotyczą historii idialektologii jęz. pol., m.in. Studia nad polskimi samogłoskami nosowymi (1932), Pochodzenie polskiego języka wświetle wyników dialektologii historycznej (1953). Wyd. teksty staropol. zobszernymi studiami jęz., np. Postyllę M. Reja jako ważne źródło do badań nad historią jęz. pol. oraz Szkice ojęzyku M. Reja (1960), Gramoty halicko-wołyńskie XIV-XV wieku (1934), Zarys dialektologii wschodniosłowiańskiej (1954), Gramoty nowogrodzkie na brzozowej korze (1957), Podstawowe wiadomości zgramatyki historycznej języka polskiego (1970).