(ur. 1902)
isl. prozaik, eseista, dramaturg, publicysta, laureat Nagrody Nobla (1955). Debiutował bardzo wcześnie, już w1919 r. ukazała się jego pierwsza powieść Dziecko natury. Wautobiograficznej powieści Wielki tkacz zKaszmiru (1927) dał wyraz swoim katolickim poglądom. Po odbyciu cyklu podróży po Europie, azwłaszcza po pobycie wAmeryce wlatach 1926-29 zmienił swoje przekonania na radykalne, zbliżone do komunizmu, co uwydatnił wzbiorze esejów Księga ludu (1929). Następnie wżyciu L. rozpoczął się intensywny okres twórczy. Powstały wówczas realistyczne powieści społeczne Salka Valka (t. 1-2, 1931-32) olosach dziewczyny zosady rybackiej, Niezależni (t. 1-2, 1934-35), Światłość świata (1937-40). Nazwisko jego zaczęto umieszczać wśród największych światowych twórców po ukazaniu się trylogii Dzwon Islandii (1943-36). Jest to nakreślony zepickim rozmachem obraz życia wyspy wXVII w. Polit. powieść Sprzedana wyspa (1948) stanowi protest przeciwko zakładaniu na terytorium Islandii amer. bazy wojskowej. Tematyka hist. zokresu wikingów zawarta jest wpowieści Gerpla (1952). Powieści L. cechuje nowatorstwo stylu, duży realizm, anarracja wzorowana na staroislandzkich sagach służy naświetlaniu problemów współczesnych autorowi.
- LAXNESS, Halldór Kiljan, właśc.(...)