(1786-1861)
bibliograf, historyk, działacz polit.; po studiach na Uniwersytecie Wileńskim (1804-08) uczył wLiceum Krzemienieckim (1809-10); zastępca prof. hist. na Uniwersytecie Wileńskim (1815-18), prof. bibliografii na Uniwersytecie Warszawskim; członek TPN, prof. katedry hist. powszechnej na Uniwersytecie Wileńskim (od 1822), usunięty zniej po procesie filomatów ifilaretów (1823) wrócił do Warszawy uzyskując mandat poselski do sejmu Królestwa Polskiego; po klęsce powstania listopadowego (1831) wyemigrował do Paryża, wydalony zamieszkał wBrukseli, zyskując miano "samotnika brukselskiego". L. angażował się wwalkę romantyków zklasykami, broniąc poezji młodych poetów, zwł. Mickiewicza, który uczcił jego powrót do Wilna wierszem Do Joachima Lelewela (1822). Wpływ L.zaznaczył się również wpóźniejszej twórczości Mickiewicza (Księgi narodu... ipielgrzymstwa polskiego), J. Słowackiego (Król-Duch), także wtwórczości poetów krajowych, m.in. J.I. Kraszewskiego, T. Lenartowicza, L. Siemieńskiego, R. Zmorskiego, W. Berwińskiego. Najważniejsze prace L. w7-tomowym zbiorze Polska, dzieje irzeczy jej.
- Lelewel Joachim, (1786-1861)
- LELEWEL, Joachim (1786-1861)
- LELEWEL,