(ur. 1944)
prozaik. Do grona twórców lit. wszedł reportażem zaukcji antykwarycznej Batalia obiałe kruki, opublikowanym wczasopiśmie "Stolica" w1969 r. Debiut prozaika nastąpił 3 lata później zamieszczoną wmiesięczniku "Morze" nowelą Spowiedź generała. Publikuje wróżnych pismach, ale równocześnie wydaje samodzielne tomy, gł. szkice ipowieści ubrane wspecyficzną manierę narracji. Wykorzystuje wnich swoje wykształcenie architekta ihistoryka sztuki. Często stosowany przez Ł. gatunek lit. - szkice to np. Wyspy zaczarowane (1972), Francuska ścieżka (1976), Empirowy pasjans (1984), Cesarski poker (1978), Asfaltowy saloon (1980), Napoleoniada (1990). Jest autorem powieści Kolebka (1970), Szachista (1980), Flet zmandragory (1981), Konkwista (1989), Dobry (1997), Najlepszy. Konkwista 2 (1992), Statek (1994). Wjego twórczości znajdujemy również opowiadania zebrane wtomach Perfidia (1980), Wyspy bezludne (1987). Regularnie ukazują się wybory jego tekstów publicystycznych ilit. pt. Łysiak na łamach. Duży oddźwięk na rynku wydawniczym ma opracowywana przez niego popularna albumowa historia malarstwa Malarstwo białego człowieka, której zzamierzonych 8 tomów w1997 r. ukazały się dwa.
- Łysiak Waldemar, (ur. 1944)
- łysiak, „dawniej tysiąc złotych”...
- ŁYSIAK, Waldemar (ur.1944)