(1838-93)
gł. przedstawiciel malarstwa historycznego wPolsce; od 1873 rektor Szkoły Sztuk Pięknych wKrakowie. Członek licznych towarzystw iinstytucji nauk. oraz europ. akademii, żarliwy działacz ochrony zabytków, m.in. współuczestniczył przy odnawianiu (zrobił polichromie) kościoła Mariackiego iSukiennic wKrakowie. Przygotowując się do malowania prowadził wnikliwe badania historyczne. Cechą stylu M. obok rzetelności hist. widzianej jako ogólna synteza dziejów irespekt dla szczegółów jest autorski komentarz do przedstawianych sytuacji, wprowadzanie do autentycznych wydarzeń pewnego rodzaju fabuły lub osób, które wnich nie uczestniczyły. M. podejmował rodzaj rozrachunku zhistorią (co było cechą akademickiej krakowskiej szkoły hist. Stańczyków). Stańczyk, Kazanie Skargi, Rejtan, Batory pod Pskowem, Bitwa pod Grunwaldem, Hołd pruski, Sobieski pod Wiedniem, Kościuszko pod Racławicami iinne obrazy ztego cyklu są rodzajem publicystyki hist. Uczniami M. byli m.in. S. Wyspiański i J. Mehoffer.
- Matejko Jan, (1838-93)
- MATEJKO, Jan (1838-93)
- TRETER, Mieczysław (1883-1943)...