(gr. mthos = opowieść)
wwąskim znaczeniu coś wrodzaju scenograficznej relacji zrytualnego mimu odgrywanego podczas publicznych uroczystości, wwielu wypadkach zachowanej wobrazach na ścianach świątyń, na wazach, pieczęciach, misach, lustrach, skrzyniach, tkaninach itp. Prawdziwe elementy mityczne można znaleźć także wopowieściach, jednak pełna rekonstrukcja jakiegokolwiek m. jest na przestrzeni jednego tekstu kulturowego niemożliwa, musi więc zbierać informacje zwszystkich możliwych źródeł: rel., archeologicznych, hist., ludowych, obrzędowych, kultowych, ikonicznych, literackich. Wznaczeniu ogólnym, dla badacza lit. idla jej czytelnika m. był opowieścią ustną, potem zapisywaną, stając się zczasem opowieścią lit., mogącą podlegać różnorodnym interpretacjom (w której ważną rolę grają metafora, alegoria isymbol), opowstaniu inaturze bogów, świata, człowieka, zbiorowości ludzkich, stąd dzieli się go na: teogoniczny, kosmogoniczny, antropogeniczny, genealogiczny; jako uniwersalny tekst kultury pełni funkcje: poznawczą, światopoglądową, sakralną, ma powiązania zliteraturą, pisarz bowiem (także artysta innych sztuk pięknych) sięga do m. od antyku do współczesności. Wtradycji lit. mówimy np. om.: apollińskim, arkadyjskim, dionizyjskim.