(łac. orator = mówca)
wymowa, gatunek twórczości jęz. obejmujący wypowiedzi przeznaczone do publicznego wygłaszania. Wstarożytności występowały trzy odmiany o.: mowy sądowe - oskarżycielskie iobrończe; mowy doradczo-polityczne - namawiające (protreptyki) iodradzające (apotreptyki); mowy okolicznościowe, popisowe - pochwalne (laudatio) iganiące (vituperatio). Wczasach nowożytnych wskład o.weszły również kazania, będące głównym gatunkiem mowy kościelnej. Teorię isztukę wymowy określa retoryka, natomiast teoria ipraktyka wykształciły formę stylist. wypowiedzi, tzw. styl retoryczny (m.in. nastawienie na perswazję, sfunkcjonalizowanie środków językowych ze względu na zadania mówcy isytuację).
- AGON, w konkurs, współzawodnictwo,...
- LUDWIK Z GRENADY, właśc. Louis de Sarría...