(gr. pn = wszystko + horama = widok, rzecz widzialna)
1) wmalarstwie, rysunku, wgrafice przedstawienie szerokiego, rozległego krajobrazu oglądanego zoddalenia ize wzniesienia; 2) malowidło wielkich rozmiarów, przedstawiające krajobraz lub scenę batalistyczną, eksponowane na wewnętrznej ścianie okrągłego budynku. Oświetlenie iaranżacja wpierwszym planie, która zawiera przedmioty, elementy krajobrazu (np. drzewo, płot, sprzęty), dają iluzję głębi przestrzeni. P. była znana wXVIII, rozpowszechniona ww. XIX. WPolsce najbardziej znane Panorama racławicka ( W. Kossak, J. Styka), Przejście przez Berezynę (M. Wywiórskiego, J. Fałata, W. Kossaka); 3) budynek, wktórym znajduje się malowidło; 4) wkinie szeroki ekran, tzw. panoramiczny.