(ang. popular art = sztuka powszechna)
ruch artystyczny ukształtowany na początku lat 60. XX w. w Stanach Zjednoczonych, który wyraźnie zamanifestował odrębność sztuki po drugiej stronie oceanu, a już w połowie lat 60. zaistniał w Europie. Za inspiratorów p-a. uważa się M. Duchampa, a przede wszystkim J. Cage’a, który poprzez akcje muzyczne zaczął podejmować
problem funkcji i sensu sztuki. Sztuka
p-a. świadomie zacierała granice między nią a życiem codziennym, utożsamiając się z rzeczywistością; nawiązywała
do współcz. rzeczywistości przemysłowo-urbanistycznej i pop-kultury. P-a. nie miał jednolitych założeń estetycznych, wykazywał znaczne różnice w formach przekazu poszczególnych twórców. Ci wykorzystywali w sztuce przedmioty znalezione (puszki po Coca-Coli i po zupie pomidorowej A. Warhola; sztandar amer. Flag J. Johnsona; plakaty, reklamy, tanie komiksy), autentyczne przedmioty (ręcznik: Łazienki Rauschenberga); przedmioty produkowane taśmowo w fabrykach, odlewy gipsowe ludzi, krzesła, przestrzenie. P-a. stosował environment, akcje, działania, kompozycje itd. Twórcy reprezentujący p-a. to przede wszystkim: R. Rauschenberg, J. Johnson, A. Warhol, R. Lichtenstein, C. Oldenburg, T. Wesselman, G. Segal, R. Indiana, J. Dine, J. Rosenquist.
- POP-ART, kierunek w sztuce współcz.(...)
- hiperrealizm, nurt wsztuce współcz.,...
- HAMILTON, Richard (ur. 1922)