zabieg stylist. występujący w prozie użytkowej, literackiej i poezji, polegający na dwukrotnym lub wielokrotnym użyciu tego samego elementu językowego (wyrazu, zespołu wyrazów, wersów lub zwrotek) celem uzyskania rytmizacji, podkreślenia znaczenia, zwiększenia ekspresji. P. elementów językowych posiadających znaczenie określa się mianem p. leksykalnych, wśród których występuje m.in. anadiploza, anafora, diafora, epifora, konkatenacja, refren. W wypadku braku samodzielnych znaczeń elementów powtarzalnych wyróżnia się p. brzmieniowe: aliteracja, instrumentacja głoskowa, rym, rytm, strofa.
- epifora, (gr. epiphor = dodanie,...
- zdanie eliptyczne, (gr. elipsa = powtórzenie...
- REPLIKA, .