proces fonetyczny polegający na przekształceniu się samogłosek przednich w tylne w określonych warunkach i czasie (IX-XI w.), spowodował przejście prasłowiańskiej samogłoski ě (tzw. jat’) pośredniej między e i a w samogłoskę a oraz samogłoski e pochodzącej z prasłowiańskiego ě w samogłoskę o w pozycji przed twardymi spółgłoskami przedniojęzykowymi t, d, n, s, z, r; ślady oboczności samogłosek e : o; e : a występują w formach wyrazowych typu wieźć : wiozę, pleciesz : plotę; mierzyć : miara; wierzyć : wiara, wieniec : wianek; ę : ą, np. dęby : dąb.
przegłos polski
Słownik języka polskiego