(mit. gr.)
dar Zeusa dla pierwszej kobiety na ziemi Pandory (gr.= obdarzonej wszystkim), ulepionej z gliny przez Hefajstosa, która z woli Zeusa miała być zemstą na Prometeuszu i ludziach. P. otrzymała od bogów wiele darów oraz puszkę, którą miała dać w posagu temu, kto ją poślubi. Prometeusz przewidywał podstęp bogów, lecz jego brat Epimeteusz (gr. = mądry po szkodzie) ożenił się z P., otworzył puszkę, z której wydostały się zamknięte w niej wszystkie nieszczęścia stale trapiące ludzi. Przenośnie p.P. oznacza źródło bezustannych nieszczęść, smutków, kłopotów.
- puszka Pandory, (Pandora's bo x)
- puszka pandory, a) ‘smród, rzeczy...
- Pandora, wmit. gr. uznawana za...