(ok. 1494-1553)
franc. pisarz epoki odrodzenia, humanista, lekarz, erudyta. Autor wielu publikacji z zakresu medycyny, ale przede wszystkim monumentalnego dzieła, fantastyczno-satyrycznej epopei Gargantua i Pantagruel (księgi 1-5, 1532-64), które po latach zyskało miano arcydzieła franc. lit. renesansowej. Najpierw ukazał się tom II pt. Pantagruel Król Spragnionych (1532), następnie t. I Żywot wielce przeraźliwy wielkiego Gargantui (1534), zawierający m.in. wiele wątków świadczących o znajomości i umiłowaniu przez autora swego kraju. Jednak pierwsze dwie księgi to przede wszystkim zdecydowana krytyka doktorów Sorbony, dlatego zostały przez fakultet teologiczny tejże uczelni ostro potępione. W tej sytuacji publikacja księgi III (1546) i IV (1552) była aktem wielkiej odwagi autora. Księga V, której autorstwo bywa kwestionowane, ukazała się po śmierci R. w 1564. Dzieło R. jest utworem wyrażającym ideały humanistów początku XVI w., po części fantastyczną opowieścią o władcach, parodią romansu rycerskiego, satyrą na instytucje feudalno-kościelne, ale równocześnie w dużej mierze lekcją z dziedziny moralności i polityki. Prozę R. cechuje wielka różnorodność struktur lit., stylist., inwencja językowa, rozległa skala humoru od komizmu do ostrej satyry, gdyż autor uważa, że "śmiech to prawdziwe królestwo człowieka"
- Rabelais François, (ok. 1494-1553)
- Rabelais François, (ok.1494-1553)
- RABELAIS, François (ok. 1494-1553)...