(łac. relativus = względny)
teoria filoz. zaprzeczająca istnieniu prawdy absolutnej, stanowiąca przeciwieństwo dogmatyzmu w różnych dziedzinach poznania. R. poznawczy głosi, że żadne prawdy nie mają ostatecznego charakteru, r. moralny podkreśla względność dobra i zła, natomiast r. estetyczny wskazuje na różnorodność i zmienność ocen piękna. Istotę r. określił w starożytności Protagoras z Abdery głosząc, że "człowiek jest miarą wszechrzeczy", tj. każdy ma prawo uznać własne przekonania za prawdziwe wobec faktu różnorodności i zmienności otaczającego świata; o wyborze tej czy innej prawdy decyduje jej większa lub mniejsza przydatność.
- RELATYWIZM, w stanowisko głoszące,...
- IDEOWOŚĆ, SYNONIM: waleczność,...
- ZAANGAŻOWANIE, SYNONIM: angażowanie...