(łac. retardare = powstrzymywać)
zabieg kompozycyjny polegający na celowym opóźnianiu rozstrzygnięcia akcji, rozwiązania konfliktu lub stopniowaniu napięcia poprzez wprowadzenie do utworu opisów, dygresji, piętrzenie powikłań sytuacyjnych celem wzbudzenia iutrzymania szczególnego zaciekawienia odbiorcy. Zastosowana m.in. weposach Homera, A. Mickiewicza, powieściach W. Reymonta, H. Sienkiewicza.
- RETARDACJA, zmiana ewolucyjna polegająca...
- retardacja, zjawisko opóźnionego...
- fabuła, (łac. fabula = opowieść)...