(XII w.)
gruziński poeta, minister skarbu ucarycy Tamary
(z czasów potęgi Gruzji), malarz, konserwator irestaurator klasztoru Św. Krzyża wJerozolimie. Do światowej lit. wszedł jako autor poematu Witeź wtygrysiej skórze, wktórym opisał humanistyczną koncepcję człowieka: świat jego uczuć iprzeżyć, wykładając również mądrość filozofii wczesnego renesansu: miłość, przyjaźń, braterstwo między ludźmi, radość biesiadowania. Pierwsze wydanie Witezia… ukazało się wjęz. ros. w1712 r.; lit. europ. poznała poemat dzięki przekładowi ros. poety K. Balmonta (1937), wPolsce przełożony został m.in. przez
J. Skiryckiego (1978) iI. Zabołockiego (1962). Witeź.... jest porównywany zarcydziełem franc. średniowiecza - Pieśnią oRolandzie, zislandzkimi sagami, wRosji zanonimową pieśnią Słowo opułku Igora, germańską Pieśnią oNibelungach, zarmeńskim eposem Dawid zSasunu.