część mowy, która obejmuje wyrazy inazwy (osób, konkretnych przedmiotów, zwierząt, zjawisk, pojęć, czynności icech, np. dziecko, szkoła, kot, nauczyciel, tablica, wierzba, śnieg, smutek, młodość) odmieniające się przez osoby, przypadki iliczby, mogące wzdaniu stanowić podmioty lub określenia wzwiązkach rządu; cechą charakterystyczną rz. jest także to, że wskładniowych grupach wyrazów określają je przymiotniki wzwiązkach zgody, np. świetna książka, świetnej książki. Wzdaniu rz. rozpoznajemy po tym, że odpowiada na pytanie kto? lub co?, jeżeli pełni funkcję podmiotu, lub na pytania innych przypadków, jeśli występuje wroli innych określeń. Rz. dzielimy na: męskie (np. nauczyciel), żeńskie (np. uczennica) inijakie (np. biurko); własne (np. Polska) ipospolite (np. uczeń, ławka); odczasownikowe (np. pływanie, pisanie, śpiewak), odrzeczownikowe (cukiernia, przedszkolanka, dziadunio), odliczebnikowe (np. trzynastka = potoczna nazwa autobusu nr 13), odprzymiotnikowe (np. szaleństwo, głupota, mądrość); konkretne (np. człowiek, szkoła) iabstrakcyjne (np. miłość, nienawiść), zbiorowe (np. grupa, armia), żywotne (np. dziecko, pies) inieżywotne (np. Wawel, Kraków); rz. utworzone od skrótowców, (np. KEN = Komisja Edukacji Narodowej; kaowiec = instruktor kulturalno-oświatowy).
- RZECZOWNIKI, części mowy, które...
- STOPNIOWANIE,
- GERUNDIUM, (gram.) rzeczownik odczasownikowy...