(1907-82)
kaszubski pisarz, dramaturg, leksykograf, kapłan. Karierę lit. rozpoczął jako gimnazjalista wejherowski. Autor Szopki kaszubskiej wtrzech aktach (1925) napisanej wierszem pol. ikaszubskim (tej postawie pozostał wierny do końca życia); dramatów, m.in. Gniôzdka ze Gduńska (1930), Hanka się żeni (1935), Śpiące wojsko (1935), Dziewczę imiedza (1938), Budzta śpiącch (1939, cały nakład spalono na chojnickim rynku), Przebudzenie (1939). Dramaty S. utrwalają różne sytuacje, zwyczaje iobrzędy. Język S. jest bliski żywej kaszubszczyźnie mówionej (zach.- -środk. Kaszub). Bezcenny dla slawistów dorobek podstawowy S. tworzą rozprawy zzakresu etnografii, językoznawstwa, zwł. monumentalny wskali światowej Słownik gwar kaszubskich (7 tomów; 1967-77). Ta encyklopedia języka oraz kultury materialnej iduchowej Kaszubów zawiera ok. 60 tys. wyrazów, 8 tys. frazeologizmów i4 tys. przysłów. Wykorzystał wnim autor swoją twórczość lit., wychodząc zzałożenia, że nie ma wniej niczego, czego nie byłoby wautentycznej mowie Kaszubów. Stworzył też dzieło Słownictwo kociewskie na tle kultury ludowej (3 tomy; 1980-85). Ks. S. niejako na marginesie pisał też poezję, np. wiersz Kaszbą bł mój tatk. Laureat wielu nagród regionalnych iogólnopolskich: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie (1974) wybiło medal dla "Twórcy słownika gwar kaszubskich". Był drugim po S.B. Lindem leksykografem, któremu za życia whołdzie wybito medal. Uniwersytet Gdański nadał S. tytuł honoris causa (1982) temu, który zanotował wDzienniku iwygłosił podczas uroczystości: "Może mi kiedyś policzą Kaszuby, Żem je tak kochał, tak się dla nich trudził".
- SYCHTA, Bernard (1907-82)