(1558-1629)
poeta związany zkanclerzem ihetmanem wielkim koronnym J. Zamoyskim, nobilitowany w1590, obdarzony przez króla Zygmunta III tytułem Poeta Regius. Wlatach 1593-1605 organizator Akademii Zamojskiej, biblioteki idrukarni wzałożonym przez hetmana Zamościu. Twórczość rozpoczął podczas studiów wKrakowie. Zbiór pieśni Flagellum livoris (Bicz na zawiść, 1588) napisał na cześć zwycięstwa Zamoyskiego pod Byczyną, poemat Aelinopaean (1589) to pochwała zbrojnych rozpraw hetmana zTatarami. Sz. był autorem okolicznościowych wierszy, m.in. na ślub Zygmunta III Wazy iAnny Austriaczki Epithalamion (1592) oraz na ślub hetmana zB. Tarnowską Repotia Zamościana, dramatów łac. Castus Ioseph (1587) iPentesilea (1618). Twórczość Sz. to także wiersze patriotyczne, np. napisany po polsku Rytm po pogromieniu na teraźniejsze rozruchy, będący krytyką polityki króla iwezwaniem do zgody po rokoszu Zebrzydowskiego (1606-07). Pierwsza polska sielanka Ślub (1593) to zwiastun arcydzieła sielankopisarstwa pol., tytułowych Sielanek (1614, m.in. Żeńcy, Kołacze), uznanych za wzór gatunku, cenionych inaśladowanych przez późniejszych twórców.