(ur. 1931)
filozof, kapłan, profesor teologii na UJ ifilozofii na ATK; autor esejów Świat ludzkiej nadziei (1975), Polski kształt dialogu (1981), Nieszczęsny dar wolności (1981), Etyka solidarności (1981). T. podkreśla, że człowiek jest istotą obdarzoną sumieniem, że ten naturalny "zmysł etyczny" człowieka niezależny jest od innych, że sumienie to zmysł czytania drogowskazów. Napisał też Myślenie według wartości (1982), Filozofię po góralsku (1997), razem zA. Michnikiem iJ. Żakowskim Rozmowy między panem aplebanem (1997). Osobowość medialna najwyższej miary. WFilozofii dramatu (1998) T. korzystając zfenomenologii Husserla, myśli dialogicznej Levinasa, filozofii dziejów Hegla iHeideggera, pisze oarcydziełach lit. pięknej, m.in. oZbrodni ikarze, Braciach Karamazow F. Dostojewskiego, oRyszardzie III W. Szekspira. Dla T. religią dramatyczną wpełnym sensie tego słowa jest judeochrześcijaństwo, bo istotą tej wiary jest Bóg osobowy, aspotkania zNim - zbawieniem; wskazując człowiekowi drogę, zmusza każdego zosobna do dokonania wyboru między sacrum aprofanum.
- Tischner Józef, (1931-2000)
- TISCHNER, Józef (1931-2000)
- TISCHNER, Marian (ur. 1936)