(1922-43)
poeta "pokolenia Kolumbów", prozaik, krytyk lit. Po konspiracyjnej maturze wgimnazjum T. Czackiego (1940, opisał ją T.Borowski wopowiadaniu Matura na Targowej) studiował polonistykę islawistykę na podziemnym Uniwersytecie Warszawskim. Członek organizacji wojskowej Konfederacja Narodu, współzałożyciel iwspółredaktor lit. pisma "Sztuka iNaród" (1943), rozstrzelany wegzekucji publicznej na Nowym Świecie wWarszawie. Autor dwóch rozpraw zamieszczonych na łamach "Sztuki iNarodu": Pokolenie liryczne idramatyczne oraz Pokolenie wojenne; wliryce uprawiał elegię, piosenkę (śpiewano wpowstaniu warszawskim jego Piosenkę żołnierską, oinc.: "A jeśli bzy już będą, to bzów mi przynieś kiść / itylko mnie nie całuj inie broń, nie broń iść…"), fraszkę, erotyk. Wszechstronny talent ujawnił wformie liryki prozą, nawiązując do Awangardy Krakowskiej. Autor dramatu Aby podnieść różę, którego przedmiotem jest konfrontacja liberalizmu itotalitaryzmu, nie ukończonej powieści Kwiaty zdrzew zakazanych oraz fragmentów Pamiętnika, wktórym opisał tragizm przedwcześnie utraconej młodości, pasje intelektualnych poszukiwań (cenił S. Brzozowskiego iWitkacego), ujawnił ostrość sądów, maksymalizm etyczny.