(1770-1850)
poeta ang., przedstawiciel pierwszej generacji poetów romantycznych, tzw. poetów jezior. Zdzieciństwa wyniósł zachwyt nad swobodą życia wobcowaniu znaturą isympatię do wsi. Swoje podróże oraz kontakty zprzyrodą opisał we wczesnych poezjach: Wieczorny spacer (1792) iSzkice opisowe zpieszej wędrówki przez Alpy (1792). Wyznawca ideałów wolnościowych, po drugim pobycie we Francji (1791-92) wtragedii napisanej białym wierszem Ludzie zpogranicza (1795-97) wyraził wewnętrzną rozterkę odnośnie do lojalności. Zainspirowany pięknem przyrody ipozytywnymi cechami natury ludzkiej, wpoezji oddaje harmonię świata, jego trwałe wartości duchowe imoralne. Mowę potoczną, która jest wg W. prosta wekspresji ilepsza wkomunikacji, doskonale oddaje treści emocjonalne iobiektywną rzeczywistość, umiejętnie przekłada na język poetycki. Ballady liryczne (1798) wydane wraz zColeridge’em zawierały m.in. słynne wiersze Nas jest siedmioro, Matołek, Opactwo wTintem, wtym duchu utrzymane były także ballady Lucy Gray iRuth (1799) napisane wczasie pobytu wNiemczech. Wybitne utwory W. to m.in. Oda do powinności, Oda oprzeczuciach nieśmiertelnych iSamotna żniwiarka ze zbioru Wiersze (1807). Poemat autobiograficzny Preludium (1799-1805) został opublikowany w1850, natomiast poematy Peter Bell (1796-98) iThe Waggoner (1805) drukiem ukazały się w1819. Nieukończone dzieło poetyckie, jeden ztomów zamierzonej trylogii Wycieczka (1814) zamyka okres wybitnych osiągnięć autora. Późna twórczość to głównie sonety Wspomnienia zpodróży na kontynent (1820) iSonety kościelne (1822), wktórych odcinał się od dawnych ideałów polit., stając się przedmiotem ataków ze strony radykałów.
- WORDSWORTH, William (1770-1850)
- Poeci Jezior, nazwani tak od miejsca...
- LUCJA, Żeńska forma imienia...