(1747-1822)
poeta, dramaturg, publicysta, pamiętnikarz rodem zKaszub (Będomin pod Kościerzyną). Uczestnik konfederacji barskiej, powstania kościuszkowskiego (1794), współorganizator (wraz zgen. J. H. Dąbrowskim) Legionów Polskich wReggio we Włoszech. Dziełem życia W. była Pieśń Legionów Polskich we Włoszech zwana Mazurkiem Dąbrowskiego, wczasie powstania listopadowego awansowana do rangi hymnu narodowego; od 1926 r. podniesiona do godności hymnu państwowego II Rzeczypospolitej. W. pozostawił po sobie m.in. pamiętnik Życie moje (t. 1-3, 1840), komedię Kulig (wyst. wTeatrze Narodowym 1783), tragedię Zygmunt August (1783), libretta operowe Polka, Kmiotek (1788). Wzwiązku zedukacją synów mieszkał we Wrocławiu (1802-06), publikując tu utwory dydaktyczne: Moje godziny szczęśliwe (1806) oraz Rozmowy ipodróże ojca zdwoma synami (1804). W. poświęcono wPolsce dwa muzea biograficzne: wManieczkach wWielkopolsce oraz wBędominie na Kaszubach.
- Wybicki Józef, (1747-1822)
- Wybicki Józef, (1747-1822)
- WYBICKI, Józef (1747-1822)