w sztuce ogrodowej XVII-XIX w. granica ogrodu lub parku niewidoczna i nie przesłaniająca widoku na otoczenie a zarazem niemożliwa do pokonania, często w postaci uskoku terenowego, rowu lub kanału; stosowana gł. w parkach i ogrodach krajobrazowych.
- aha, ( albo : aha! ), aha,...
- NOWAK-PRZYGODZKI, Antoni Michał, ps. Aha,...
- OPEL, .