tkanka łączna tworząca gł. część układu kostnego; składa się z komórek (osteoblasty, osteocyty, osteoklasty) i z istoty międzykomórkowej, która tworzy blaszki kostne. Wyróżniamy istotę zbitą (w części zewn. kości) i gąbczastą (w części wewn.). W tkance zbitej blaszki kostne tworzą tzw. osteony. Komórki kostne leżą zarówno wewn. blaszek, jak i poza nimi, w specjalnych jamkach kostnych, od których odchodzą drobne kanaliki, przez które wychodzą z jamek wypustki komórek kostnych, komunikujące się z wypustkami sąsiednich komórek. W tkance gąbczastej blaszki tworzą różnokierunkowo układające się beleczki, a przestrzenie między nimi wypełnia szpik kostny.
WITAMINA D, OSTEOBLASTY, ZARODKOWE LISTKI, CEMENT ZĘBA, ŁĄCZNA TKANKA, TKANKI, OSTROWSKI, KOSTNE RYBY, KOSTNIENIE, ZŁAMANIE KOŚCI
- tkanka kostna, rodzaj tkanki łącznej;...
- SZPIK KOSTNY, tkanka krwiotwórcza...
- szpik kostny, gąbczasta tkanka funkcjonująca...