tkanka nabłonkowa
tkanka ludzka i zwierzęca charakteryzująca się zwartym układem komórek oraz małą ilością substancji międzykomórkowej; pełni w ustroju wiele funkcji: pokrywa skórę i błony łącznotkankowe wyścielające jamy różnych narządów i przewodów (tzw. n. okrywający); uczestniczy w wydalaniu (n. gruczołowy) i wchłanianiu (n. jelita i kanalików nerkowych), oraz w czynnościach narządów zmysłów (n. zmysłowy), gł. w odbiorze bodźców; w zależności od kształtu komórek wyróżnia się n. płaski, kostkowy (sześcienny), walcowaty (cylindryczny) i wielorzędowy (zbudowany z komórek różnej wysokości, posiadających na pow. zewn. migawki).
- nabłonek, tkanka nabłonkowa.tkanka...
- NABŁONEK, (bot.)
- NABŁONEK KOSMÓWKOWY, .