(zool.)
osadzone na głowie wyrostki rogowe występujące u niektórych ssaków; służą do obrony i ataku; u ssaków kopytnych z rodziny krętorogich składają się z wyrostka kostnego kości czołowej, otoczonego osłonami rogowymi, będącymi wytworami naskórka; występują najczęściej u obu płci, nie rozwidlają się (z wyjątkiem amer. widłorogów) i nie ulegają wymianie, rosną wraz z wiekiem, odrastają po złamaniu; u jeleniowatych - poroże; u nosorożców zbudowane w całości ze skórnej substancji rogowej; u form dwurożnych jeden r. rozwija się ze skóry nosa, drugi ze skóry pokrywającej kości czołowe; rosną przez całe życie; dł. do 1,2 m (u nosorożca białego); u żyraf 3-5 wyrostków kostnych, okrytych grubiejącą wraz z wiekiem skórą.