(biol. 1)
element budowy ciała bezkręgowców pełniący rolę ochrony i podpory ciała (pancerz skorupiaków, muszle mięczaków), zbudowany np. z chityny lub wapienny; może być wytworem całego organizmu (np. u pierwotniaków) lub tylko naskórka (np. u mięczaków); u niektórych bezkręgowców sz. wewnętrzny w postaci igieł, płytek (np. u gąbek); niekiedy obok sz. wewn. występuje sz. zewn. (np. pancerze żółwi, łuski ryb, kopyta, pazury, pióra).