stereotaksja
reakcja swobodnie się poruszających organizmów na dotknięcie, kontakt ze stałym elementem otoczenia; silnie rozwinięta u zwierząt żyjących w norach i jaskiniach, częsta u organizmów o słabym wzroku, np. u gąsienic, spotykana też u prymitywnych roślin, np. śluzowców; umożliwia właściwą orientację; u myszy, szczurów, kretów zachowanie tigmotaktyczne ułatwiają specjalne włoski czuciowe rozmieszczone na głowie, zw. wibrysami.
- tigmotaksje, taksje.
- taksje, (taktyzmy)