Reklama

acquis Schengen

– do traktatu z Amsterdamu dołączono protokół w sprawie włączenia a.S. w ramy Unii Europejskiej, zgodnie z którym po wejściu w życie Traktatu Amsterdamskiego dorobek prawny Schengen stosuje się do trzynastu państw członkowskich Unii Europejskiej ( Belgii, Danii, Niemiec, Grecji, Hiszpanii, Francji, Włoch, Luksemburga, Holandii, Austrii, Portugalii, Finlandii i Szwecji). Na dorobek ten składają się: konwencje z Schengen, protokoły i umowy o przystąpieniu oraz akty końcowe i deklaracje, decyzje i deklaracje Komitetu Wykonawczego, a także akty prawne implementujące konwencję wykonawczą, wydane przez organy, którym Komitet Wykonawczy przekazał swoje kompetencje decyzyjne. Rada Unii Europejskiej została zobowiązana do określenia podstaw prawnych dla każdego postanowienia i każdej decyzji tworzących a.S. Wydane przed dniem wejścia w życie Traktatu Amsterdamskiego instrumenty Schengen stały się więc aktami opartymi na tytule IV Traktatu o Wspólnocie Europejskiej albo na tytule VI Traktatu o Unii Europejskiej. Każdy nowy projekt dotyczący wiz, azylu, kontroli na granicach zewnętrznych lub współpracy służb policyjnych i celnych musi mieć za podstawę właściwy przepis traktatowy. Komitet Wykonawczy został zastąpiony przez Radę Unii Europejskiej, która przejęła jego kompetencje. Po wejściu w życie Traktatu Amsterdamskiego współpracę trzynastu państw członkowskich Unii Europejskiej w ramach systemu Schengen należy traktować jako szczególny przypadek ściślejszej współpracy w Unii, z uwagi na odrębne stanowisko Danii oraz fakt, że Irlandia i Wielka Brytania nie są stronami konwencji z Schengen. Dwóm ostatnim państwom zagwarantowano jednak możliwość włączenia się do wspó‚pracy. Dania zachowuje odnośnie do tych części a.S., które oparto na tytule IV Traktatu o Wspólnocie Europejskiej, te same prawa i obowiązki w stosunku do pozostałych sygnatariuszy konwencji z Schengen, jakie miała przed poczynieniem przez Radę Unii Europejskiej przewidzianych ustaleń. W odniesieniu do tej części a.S., której podstawą stał się tytuł VI Traktatu o Unii Europejskiej, Dania ma takie same prawa i obowiązki jak pozostali sygnatariusze z Schengen. Natomiast Irlandia i Wielka Brytania mogą w każdym czasie złożyć wniosek o stosowanie wobec nich wybranych lub wszystkich postanowień obu konwencji i dotyczących ich aktów. W implementację dorobku prawnego Schengen i jego dalszy rozwój włączane są także Islandia i Norwegia, na zasadzie stowarzyszenia z systemem Schengen na podstawie umowy z 19 grudnia 1996.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama