Europejska Sieć ds. Prewencji Kryminalnej

– stworzona na podstawie decyzji Rady Unii Europejskiej z 28 maja 2001 jako element współpracy policyjnej w Unii Europejskiej. Przez prewencję kryminalną rozumie się tu „wszelkie działania, które zmierzają do ilościowego i jakościowego zminimalizowania przestępczości i uczucia niepewności obywateli albo poprzez bezpośrednie zniechęcanie do działalności przestępczej, albo poprzez strategie i środki służące ograniczeniu potencjału kryminalnego i przyczyn przestępczości”. Rada uznała, że prewencja kryminalna wymaga aktywności rządów oraz właściwych organów różnych szczebli i tworzonych przez nie na poziomie europejskim zrzeszeń specjalistycznych, ale także osób prywatnych, naukowców, opinii publicznej i mediów. Sieć składa się z punktów kontaktowych tworzonych przez państwa członkowskie. Do punktów tych państwa wysyłają co najmniej jednego przedstawiciela krajowych organów odpowiedzialnych za różne aspekty prewencji kryminalnej. Jako punkty kontaktowe mogą być wskazywani specjalizujący się w tej dziedzinie badacze lub naukowcy oraz inni aktorzy prewencji kryminalnej. W każdym wypadku państwa członkowskie powinny zagwarantować, że przez punkty kontaktowe będą reprezentowani w Sieci badacze lub naukowcy i inni aktorzy, jak też organizacje pozarządowe, organy lokalne i sektor prywatny. Jeden punkt kontaktowy jest ustanawiany przez Komisję Europejską. Europol oraz Europejski Urząd Monitoringu Narkotyków i Narkomanii uczestniczą w pracach Sieci w odniesieniu do konkretnych zagadnień. Sieć przyczynia się do dalszego rozwoju różnych aspektów prewencji kryminalnej na poziomie Unii oraz wspiera działania w zakresie prewencji kryminalnej na szczeblu lokalnym i krajowym. Obejmuje wszystkie formy przestępczości, jednakże przede wszystkim jej aktywność skoncentrowana jest na przestępczości młodzieżowej, przestępczości w miastach oraz przestępczości narkotykowej. Sieć wypełnia w szczególności następujące zadania: wspiera współpracę, kontakty oraz wymianę informacji i doświadczeń między państwami członkowskimi oraz między nimi a Komisją, gremiami Rady i innymi specjalizującymi się w prewencji kryminalnej grupami ekspertów i sieciami; zbiera i analizuje informacje na temat prowadzonych działań w zakresie prewencji kryminalnej, ocen tych działań, analiz wypróbowanych praktyk oraz dostępnych danych dotyczących przestępczości i jej rozwoju w państwach członkowskich, by przyczyniać się do wypracowywania przyszłych decyzji na poziomach narodowym i europejskim; wnosi wkład w określanie i dalsze rozszerzanie najważniejszych obszarów badań, kształcenia i ewaluacji w zakresie prewencji kryminalnej; organizuje konferencje, seminaria, spotkania i inne tego typu akcje; inicjuje działania wspierające i usprawniające wymianę doświadczeń i wypróbowanych praktyk; rozwija współpracę z krajami kandydującymi, krajami trzecimi oraz organizacjami międzynarodowymi; udostępnia wiadomości specjalistyczne Radzie i Komisji w razie potrzeby i na ich wniosek; składa Radzie corocznie za pośrednictwem właściwych struktur roboczych raport o swej działalności i wskazuje priorytetowe dziedziny programu pracy na nadchodzący rok.