(Estado Espaol) – państwo w południowo-zachodniej Europie, na Półwyspie Iberyjskim. Pow. 504,8 tys. km2. Stolica – Madryt. Graniczy z Francją i Portugalią. Integralnymi częściami H. są Baleary i Wyspy Kanaryjskie oraz dwie enklawy na terytorium Maroka – Ceuta i Melila. Ludność 39 mln, z czego 5 mln zamieszkuje Madryt. Językiem urzędowym jest hiszpański (kastylijski), natomiast kataloński, baskijski i galicyjski są uznawane na terenie swych autonomii. H. jest dziedziczną monarchią konstytucyjną i demokracją parlamentarną, władza ustawodawcza należy do Kortezów (parlamentu), wykonawcza do rządu. Od 1983 istnieje siedemnaście autonomicznych regionów, każdy ma własny parlament i władzę wykonawczą. Tak ukształtowany system jest wynikiem ewolucji politycznej, która nastąpiła po wieloletniej dyktaturze generała Franco. Po jego śmierci w 1975 władza przeszła w ręce koronowanego króla Juana Carlosa i F. Gonzalesa, premiera socjalistycznego rządu, zapoczątkowało to pokojowy proces przechodzenia do demokracji. H. wycofała się z ostatniej kolonii, Sahary Hiszpańskiej, zakończyła spór z Wielką Brytanią o Gibraltar, co umożliwiło jej członkostwo w NATO (1982), a następnie we Wspólnocie Europejskiej (1986). Gospodarka hiszpańska rozwija się pomyślnie, o czym świadczy też wejście w pierwszej grupie państw do Unii Gospodarczej i Walutowej. Jest jednym z największych eksporterów samochodów, inne ważne gałęzie przemysłu to stoczniowy, włókienniczy, chemiczny, stalowy. Jest znanym producentem towarów rolniczych (uprawy zajmują ponad 50% powierzchni), przede wszystkim wina, oliwy, oliwek i owoców, ma jedną z największych w świecie flot rybackich i rozwiniętą turystykę. Najpoważniejszym wewnętrznym problemem pozostał separatyzm baskijski i działalność terrorystycznego ugrupowania ETA (Baskonia i Wolność). W ONZ od 1955.
Hiszpania
Słownik Unii Europejskiej