– do chwili traktatu o Unii Europejskiej pod nazwą Komisja Wspólnot Europejskich. Jeden z najważniejszych elementów wspólnotowego systemu instytucjonalnego. Od połączenia w 1967 ciał wykonawczych trzech Wspólnot była organem Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. Od 1995 liczy dwudziestu członków (po dwóch z Francji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Włoch i Hiszpanii, po jednym z pozostałych krajów), mianowanych na pięć lat. Są oni niezależni od krajów rodzimych, stanowiąc aparat Unii Europejskiej. W strukturze Komisji mieści się m.in. Sekretariat Generalny, komórka badawcza, biuro prawne, biuro rzecznika prasowego, urząd statystyczny oraz szereg dyrekcji generalnych wyspecjalizowanych w szczegółowych politykach UE. Dysponuje ona własną administracją, autonomią finansową i w koncepcjach federalistycznych stanowi zalżek europejskiego rządu. W realizacji przyznanych jej uprawnień ma dużą samodzielność. Reprezentuje wspólnotowe interesy jako „strażniczka traktatów” i nie musi uznawać instrukcji jakiegokolwiek państwa członkowskiego. Ma pełnię inicjatywy legislacyjnej, jest wykonawcą ustaw wspólnotowych, decyduje w sprawach określonych przez traktaty. Jej rozwiązanie może nastąpić, jeśli Parlament Europejski, przed którym odpowiada, przegłosuje taką decyzję kwalifikowaną większością głosów. Duże znaczenie dla jej praktycznej roli ma także osobowość przewodniczącego. I tak np. Walter Hallstein (1958–68) ukształtował w dużej mierze jej ponadnarodowy charakter, Jacques Delors (1985–94) przyczynił się do zintensyfikowania prac nad tworzeniem Unii Europejskiej i jej rozszerzaniem na kolejne kraje. Obecnie na czele KE stoi Jose Manuel Barroso. Jej modyfikacja została zaplanowana w traktacie z Nicei.
- Komisja Europejska, do chwili Traktatu...
- Komisja Europejska, utworzona wraz z pierwszymi...
- KOMISJA EUROPEJSKA, główny organ wykonawczy...