– ogół działań i środków podejmowanych w celu ustalenia wspólnych kierunków i celów polityki gospodarczej państw, między którymi występuje duża współzależność gospodarcza, np. tworzących organizację międzynarodową. Podjęcie działań koordynacyjnych ogranicza ryzyko ponoszenia kosztów związanych z realizacją polityki gospodarczej jednego z państw przez pozostałe oraz sprzyja podejmowaniu działań dotyczących rozwoju gospodarczego. Wspólnota sukcesywnie wprowadza mechanizmy k.p.g. wraz z rozwojem integracji, przy czym na szczeblu Wspólnoty ustalane są tylko ogólne kierunki i cele, a w kompetencji państw członkowskich pozostawia się ustalanie szczegółowych kierunków polityki gospodarczej oraz kontrolę jej realizacji. Do instrumentów k.p.g. należy: wymiana informacji, wspólne oceny i analizy sytuacji gospodarczej, opracowywania tzw. dobrych praktyk oraz wspólne uzgadnianie celów i zasad polityki. Zdecydowana większość instrumentów ma charakter zaleceń, niektóre jednak (zwłaszcza w obszarze polityki fiskalnej czy monetarnej) są wiążące dla państw członkowskich. Podstawy koordynacji polityki gospodarczej państw Wspólnoty Europejskiej zostały zawarte w art. 99 TWE, zgodnie z którym państwa członkowskie zobowiązały się do koordynacji polityki w ramach Rady Unii Europejskiej w oparciu o Ogólne Wytyczne Polityki Gospodarczej.
- POLITYKA GOSPODARCZA, polityka ekonomiczna
- Ogólne Wytyczne Polityki Gospodarczej, (OWPG) – instrument...
- obszar negocjacyjny nr 11, Unia Gospodarcza i Walutowa, – 14 grudnia 1998 odbył...