– obszar ten obejmuje następujące dziedziny: budżet ogólny Unii, system środków własnych UE oraz inne elementy systemu finansów publicznych Unii, np. finansowanie brytyjskiego rabatu i finansowanie instytucji finansowych Unii ( Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Europejskiego Funduszu Rozwoju, Europejskiego Banku Centralnego). Przedmiotem negocjacji był sposób wnoszenia przez Polskę składki do budżetu unijnego i zasady korzystania z przysługujących środków. Sesja wielostronna przeglądu prawa miała miejsce 29 czerwca 1999 w Brukseli, dzień później dwustronna sesja. Przewodniczącym polskiej delegacji był Krzysztof J. Ners. Stanowisko negocjacyjne zostało przekazane Unii Europejskiej 29 listopada 1999, natomiast otwarcie negocjacji nastąpiło 26 maja 2000. W stanowisku negocjacyjnym Polska zadeklarowała gotowość wdrożenia całości prawa wspólnotowego do momentu otrzymania członkostwa. Acquis communautaire tego obszaru nie wymaga transpozycji przed datą członkostwa, ponieważ po akcesji będzie ono bezpośrednio obowiązywało w polskim porządku prawnym. Priorytetem negocjacyjnym w tym obszarze było uzyskanie pozycji beneficjenta netto od pierwszego roku członkostwa, co wiązało się z koniecznością wystąpienia o okres przejściowy w dochodzeniu do pełnej wysokości składki do budżetu ogólnego Unii Europejskiej. Polska domagała się zastosowania mechanizmu korygującego wielkość wpłat do budżetu, polegającego na stopniowym zwiększaniu wartości płaconej składki, począwszy od pierwszego roku członkostwa, podobnie jak odbywało się to podczas ostatnich rozszerzeń. Zaproponowana redukcja wyniosłaby w pierwszym roku 90% wysokości pełnej składki, stopniowo obniżając się, tak aby w ostatnim roku okresu przejściowego osiągnąć wysokość 10% wysokości pełnej składki. Pierwszą pełną składkę – szacowaną na blisko 5 mld euro – Polska płaciłaby około 2008–10. W wyniku negocjacji, które zakończyły się podczas szczytu Rady Europejskiej w Kopenhadze, Polsce przyznano dodatkowe środki w ramach dwóch instrumentów finansowych: 280 mln euro na 2004–06 na dostosowanie granicy zewnętrznej oraz polskich lotnisk do wymogów Schengen, oraz 1 mld 443 tys. euro wkładu do polskiego budżetu. Część z nich, 443 mln euro, to ryczałt na zniwelowanie problemu luki kasowej, a 1 mld (550 tys. w 2005 i 450 tys. w 2006), pochodzić będzie z przesunięcia około 12% środków na zobowiązania przewidzianych na fundusze strukturalne dla Polski na 2004–06. Środki te pozwolą na zachowanie płynności finansowej, szczególnie w pierwszych latach członkostwa. Wynegocjowano także lepsze rozłożenie zaliczki na Fundusze Strukturalne w wysokości 16% całości środków przeznaczonych na działania strukturalne w 2004–06. Została ona rozłożona na dwie raty, 10% w 2004 i 6% w 2005. Wraz z pozostałymi nowymi członkami Unii Polska będzie zobligowana do współfinansowania brytyjskiego rabatu.
- obszary negocjacyjne, – tematyczne grupowanie...