– obszar ten, objęty pełną regulacją wspólnotową, składa się z czterech grup tematycznych: zarządzanie i kontrola zasobów, organizacja wspólnego rynku, pomoc państwa i polityka strukturalna oraz międzynarodowe umowy rybackie. Screening wielostronny odbył się w Brukseli 6 lipca 1998, screening dwustronny 9 lipca w Brukseli i 9 września w Warszawie. Delegacji polskiej przewodniczył Andrzej S. Grzelakowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej. Stanowisko negocjacyjne zostało przedstawione 12 lutego 1999, formalne negocjacje rozpoczęły się 19 maja 1999, a ich zakończenie nastąpiło 10 czerwca 2002. W stanowisku negocjacyjnym Polska zaakceptowała zasady Wspólnej Polityki Rybackiej w zakresie przyznawanych państwom członkowskim limitów połowowych, co oznacza z jednej strony dostęp polskich kutrów do wszystkich łowisk na Bałtyku oraz do łowisk dalekomorskich, którymi dysponuje Unia Europejska. Z drugiej strony kutry rybackie państw członkowskich Unii uzyskają dostęp do polskich łowisk, w ramach przyznanych limitów, z wyłączeniem pasa wód terytorialnych. Limity wielkości połowów, które Polska otrzymała na podstawie umów dwustronnych z krajami trzecimi zawartymi przed przystąpieniem do Wspólnoty, zostaną utrzymane. W wyniku negocjacji strony zadecydowały o konieczności restrukturyzacji floty rybackiej na Bałtyku, co oznacza jej częściowe zredukowanie, zmodernizowanie, poprawę jej rentowności i konkurencyjności oraz inwestycje w infrastrukturę portową. Proces ten odbywa się przy częściowym wsparciu Funduszy Strukturalnych, zwłaszcza Finansowego Instrumentu Wspierania Rybołówstwa.
- obszary negocjacyjne, – tematyczne grupowanie...