Pericles

– program działań Wspólnoty Europejskiej 2002–05, dotyczący wymiany, wspierania i kształcenia w zakresie ochrony euro przed fałszerstwami, uruchomiony na podstawie decyzji Rady Unii Europejskiej z 17 grudnia 2001. Program ma wspierać i uzupełniać działania państw członkowskich oraz istniejące lub mające powstać w przyszłości programy ochrony euro przed fałszerstwami. Ogólnym celem programu jest przyczynienie się do ochrony euro przed fałszerstwami, przy uwzględnieniu jej aspektów transgranicznych i multidyscyplinarnych, przez zagwarantowanie zgodności co do treści przyjmowanych środków i – co za tym idzie – porównywalnej ochrony, przy poszanowaniu odrębnych tradycji poszczególnych państw członkowskich. Zadania, jakie w związku z programem postawiła Wspólnota Europejska przed sobą, polegają na: uświadomieniu zainteresowanym osobom wspólnotowego wymiaru nowej waluty (także jako waluty rezerw i jako waluty transakcji międzynarodowych); działaniu na zasadzie katalizatora, aby zainteresowane instytucje i osoby zbliżać do siebie przez odpowiednie przedsięwzięcia (np. praktyki, warsztaty, wymiany), tworzyć klimat wzajemnego zaufania i wspierać zdobywanie odpowiednich wiadomości o sposobach postępowania i trudnościach w innych państwach członkowskich; troszczeniu się o zgodność działań w zakresie kształcenia na wysokim poziomie, przy poszanowaniu strategii poszczególnych państw członkowskich; przybliżaniu odpowiednich wspólnotowych i międzynarodowych przepisów prawnych i instrumentów. Prowadzona w ramach programu wymiana informacji ma dotyczyć przede wszystkim metod kontroli i analizy, stosowanych przy ocenianiu: gospodarczych i finansowych skutków fałszowania pieniędzy, sposobów funkcjonowania baz danych, wykorzystywania instrumentów rozpoznawania fałszerstw, metod przeprowadzania badań i śledztw, wsparcia naukowego, sposobów funkcjonowania systemów wczesnego ostrzegania, związanych z tym kwestii, jak zakres obowiązku meldowania się, ochrony danych osobowych, różnych aspektów współpracy, ochrony euro poza terytorium Unii Europejskiej, prac badawczych, dzielenia się praktycznymi wiadomościami specjalistycznymi. Wymiana informacji może być prowadzona w różnych formach, np. przez organizowanie warsztatów, spotkań i seminariów oraz praktyk i wymiany osób. Techniczne, naukowe i operacyjne wsparcie oferowane w ramach programu odnosi się do: wszystkich działań, które na poziomie Wspólnoty Europejskiej umożliwiają rozwój w zakresie środków edukacyjnych (zbiorów przepisów prawnych Wspólnoty, podręczników, słowników, encyklopedii, baz danych) oraz środków technicznych (programów komputerowych); prowadzenia studiów o charakterze multidyscyplinarnym i transgranicznym, doskonalenia instrumentów technicznych i procedur służących wykrywaniu fałszerstw w całej UE. Program skierowany jest przede wszystkim do: organów odpowiedzialnych za wykrywanie i zwalczanie fałszerstw (zwłaszcza do policji i organów administracji finansowej), służb wywiadowczych, przedstawicieli banków centralnych państw członkowskich, mennic i innych pośredników finansowych (szczególnie ze względu na obowiązki instytucji finansowych), przedstawicieli banków komercyjnych (szczególnie ze względu na obowiązki instytucji finansowych, sędziów i prokuratorów oraz odpowiednio wyspecjalizowanych przedstawicieli innych zawodów prawniczych, wszystkich innych zainteresowanych organów i grup zawodowych, jak np. izby przemysłowe i handlowe oraz wszystkie instytucje utrzymujące kontakty z małymi i średnimi przedsiębiorstwami, handlowcami i przewoźnikami. Oprócz Komisji do urzeczywistnienia celów programu powinny wnieść wkład: banki centralne państw członkowskich i Europejski Bank Centralny; narodowe centra analityczne ds. banknotów i narodowe centra analityczne ds. monet; Europol i Interpol; organy centralne państw członkowskich ds. walki z fałszerstwami monet, przewidziane w podpisanej 20 kwietnia 1929 w Genewie Umowie w sprawie zwalczania fałszerstw monet, jak również inne służby specjalizujące się w zapobieganiu, wykrywaniu i zwalczaniu fałszerstw pieniędzy; specjalne instytucje, zajmujące się np. technikami reprograficznymi czy stwierdzaniem autentyczności oraz drukarnie i pracownie grawerskie; wszystkie inne instytucje, dysponujące szczególnymi wiadomościami specjalistycznymi. Suma przeznaczona z budżetu WE na realizację programu wynosi 4 mln euro.