(Polska Rzeczpospolita) – państwo w środkowej Europie, nad Morzem Bałtyckim. Graniczy z Niemcami, Czechami, Słowacją, Rosją, Ukrainą, Białorusią, Litwą. Pow. 321,685 tys. km2, zróżnicowane ukształtowanie terenu – góry na południu, niziny i jeziora na północy. Ludność 38 mln 645 tys. (2000), znajduje się w pierwszej dziesiątce najludniejszych i największych krajów europejskich. Wieloletnia emigracja powoduje, iż Polonia zamieszkuje większość krajów świata. Duża jednolitość etniczna i religijna, 97,6% – Polacy, 95% katolicy. Narodowy język – polski. Stolica – Warszawa. P. po utracie niepodległości w XVIII w. (rozbiór kraju przez Prusy, Austrię i Rosję) odzyskała niepodległość w 1918. 1939–1945 okupowana przez Niemcy; Polacy uczestniczyli w wojnie na wszystkich frontach w ramach koalicji antyfaszystowskiej. Po 1945 w strefie wpływów Związku Radzieckiego. Wraz z utworzeniem „Solidarności” w 1980 rozpoczął się proces demontażu systemu socjalistycznego, zakończony „okrągłym stołem” i transformacją polityczno-gospodarczą. Obecnie polski system polityczny opiera się na demokracji parlamentarnej. Polska gospodarka ma charakter wolnorynkowy i jest nadal reformowana. Największym problemem jest rozdrobnione i nieefektywne rolnictwo (27% zatrudnionych), rozbudowany przemysł wydobywczy, metalowy, stoczniowy, także chemiczny, włókienniczy i przetwórczy (24,4%). Utrzymuje się wysokie bezrobocie (13–17%), ale też w latach 90. wysoki przyrost dochodu (3–6%). Polityka zagraniczna P. stawia za priorytet włączenie kraju w struktury Zachodu. P. jest członkiem-założycielem Organizacji Narodów Zjednoczonych, należy do Rady Europy, NATO, OBWE, Inicjatywy Środkowoeuropejskiej, Rady Państw Morza Bałtyckiego, Grupy Wyszehradzkiej, CEFTA. Od 1 maja 2004 jest członkiem Unii Europejskiej (pozytywny wynik referendum akcesyjnego 7–8 czerwca 2003 oraz ratyfikacja Traktatu Akcesyjnego przez Prezydenta RP A. Kwaśniewskiego 23 lipca 2003).
Polska
Słownik Unii Europejskiej