– forma współpracy międzyrządowej państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, prowadzonej poza ramami traktatowymi. Istniała do dnia wejścia w życie traktatu z Maastricht, czyli do 1 listopada 1993, kiedy to jej zadania przejęły instytucje trzeciego filaru Unii Europejskiej. Strukturę TREVI tworzyły cztery grupy robocze, złożone z przedstawicieli właściwych organów państw członkowskich. Pierwsza grupa, TREVI I (Terrorisme, Radicalisme, Extremisme, Violence Internationale), powstała w 1975 z inicjatywy Danii i skupiała wysokich rangą funkcjonariuszy policji, którzy początkowo koncentrowali się na problemach związanych z utrzymaniem porządku publicznego, zwłaszcza zaś z terroryzmem, radykalizmem i przemocą o charakterze międzynarodowym. W tym samym roku ustanowiono grupę TREVI II, aktywną na polu szkoleń i wyposażenia technicznego służb policyjnych. W 1985 stworzono kolejny element struktury, tj. grupę TREVI III, zajmującą się nielegalną imigracją i przestępczością zorganizowaną. W 1988 powołano do życia TREVI ’92 w związku z zagrożeniami wynikającymi z planowanego zniesienia kontroli osób na granicach wewnętrznych państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej. Od 1984 w ramach struktury odbywały się co sześć miesięcy spotkania ministrów sprawiedliwości i spraw wewnętrznych z poszczególnych państw członkowskich, poświęcone wybranym problemom z dziedziny wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, m.in. współpracy policji, organów wymiaru sprawiedliwości i służb celnych oraz swobodnemu przepływowi osób. Zob. też współpraca policyjna w Unii Europejskiej.
struktura TREVI
Słownik Unii Europejskiej