(Eurodac) – powstał na podstawie rozporządzenia Rady Unii Europejskiej z 11 grudnia 2000 w sprawie ustanowienia systemu Eurodac do porównywania odcisków placów w celu efektywnego stosowania konwencji dublińskiej. System ma ułatwiać ustalanie tożsamości osób ubiegających się o azyl oraz osób, które zostały schwytane w związku z nielegalnym przekraczaniem granic zewnętrznych Unii Europejskiej. Ponadto, w celu efektywnego stosowania konwencji dublińskiej, każde państwo członkowskie uzyskało możliwość sprawdzenia, czy cudzoziemiec nielegalnie przebywający na jego terytorium wystąpił o azyl w innym państwie członkowskim. Eurodac składa się z Jednostki Centralnej, ustanowionej przy Komisji Europejskiej i odpowiedzialnej za tworzenie i utrzymywanie komputerowego banku odcisków palców, oraz urządzeń elektronicznych do transmisji danych między państwami członkowskimi a centralnym bankiem danych. Pa„stwa członkowskie są zobowiązane do niezwłocznego pobierania odcisków palców wszystkich osób ubiegających się o azyl i wszystkich cudzoziemców, którzy zostali schwytani w związku z nielegalnym przekraczaniem granicy zewnętrznej państwa członkowskiego, jeśli osoby te mają co najmniej czternaście lat. Z uwagi, że cudzoziemcy, którzy występują o azyl w jednym z państw członkowskich, mogą przez długi czas złożyć wniosek o azyl także w innym państwie członkowskim, przyjęto, iż maksymalny okres przechowywania odcisków palców w Jednostce Centralnej powinien być bardzo długi. Ponieważ większość cudzoziemców po wieloletnim pobycie w UE uzyskuje stały status lub nawet nabywa obywatelstwo państwa członkowskiego, za odpowiedni okres przechowywania danych uznano dziesięć lat. W określonych przypadkach, w których nie jest konieczne tak długie przechowywanie odcisków palców, dziesięcioletni okres może ulec skróceniu. Dane są niezwłocznie usuwane, jeśli cudzoziemiec uzyska obywatelstwo państwa członkowskiego. W przypadku pierwszej kategorii osób objętych zakresem podmiotowym rozporządzenia państwo członkowskie niezwłocznie pobiera od każdej osoby ubiegającej się o azyl, która ma co najmniej czternaście lat, odciski wszystkich palców i niezwłocznie przekazuje Jednostce Centralnej następujące dane: państwo pochodzenia, miejsce i czas złożenia wniosku o azyl, odciski palców, używany przez państwo pochodzenia numer porządkowy, czas pobrania odcisków palców i czas przekazania danych do Jednostki Centralnej. Procedura pobierania odcisków palców jest ustalana zgodnie ze zwyczajami danego państwa członkowskiego i przy poszanowaniu klauzul ochronnych zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz w Konwencji Praw Dziecka. Dane dotyczące odcisków palców, które zostały przekazane przez państwo członkowskie, są porównywane przez Jednostkę Centralną z informacjami przekazanymi przez inne państwa członkowskie i znajdującymi się już w centralnej bazie danych. Jednostka Centralna niezwłocznie przesyła „trafienie” lub negatywny wynik analizy porównawczej do danego państwa członkowskiego. Wyniki analizy porównawczej są natychmiast przez nie sprawdzane. W odniesieniu do drugiej kategorii osób rozporządzenie stanowi, że każde państwo członkowskie pobiera niezwłocznie – przy zachowaniu klauzul ochronnych zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz w Konwencji Praw Dziecka – odciski wszystkich palców każdego cudzoziemca, który ma co najmniej czternaście lat i który – przybywając z kraju trzeciego drogą lądową, morską lub powietrzną – został ujęty przez właściwe organy kontroli w związku z nielegalnym przekraczaniem granicy zewnętrznej i nie został odesłany. Państwo członkowskie przekazuje niezwłocznie Jednostce Centralnej dane na temat cudzoziemca należącego do tej kategorii: państwo pochodzenia, miejsce i czas ujęcia, dane dotyczące odcisków palców, płeć, używany przez państwo członkowskie numer porządkowy, czas pobrania odcisków palców, czas przekazania danych do Jednostki Centralnej. W myśl uregulowań odnoszących się do trzeciej kategorii obcokrajowców spoza UE, w celu zbadania, czy cudzoziemiec, który nielegalnie przebywa na terytorium państwa członkowskiego, wcześniej złożył wniosek o azyl w innym państwie członkowskim, państwo może przekazać Jednostce Centralnej dane dotyczące odcisków palców, które pobrane zostały w danym wypadku od cudzoziemca mającego co najmniej czternaście lat. Sprawdzanie, czy cudzoziemiec złożył wcześniej wniosek o azyl w innym państwie członkowskim, jest uzasadnione w przypadkach, gdy: cudzoziemiec oświadcza, że złożył wniosek o azyl, jednakże nie podaje państwa miejsca złożenia wniosku; cudzoziemiec nie występuje o azyl, odrzuca jednak możliwość repatriacji do kraju pochodzenia, twierdząc, że groziłoby mu tam niebezpieczeństwo; cudzoziemiec usiłuje przeszkodzić swemu wydaleniu w inny sposób, odmawiając współpracy w ustaleniu jego tożsamości, w szczególności nie przedstawiając żadnych lub przedstawiając fałszywe dokumenty tożsamości. Odciski palców cudzoziemców należących do trzeciej kategorii przekazywane są do Jednostki Centralnej wyłącznie w celu porównania z odciskami palców osób ubiegających się o azyl, dostarczonymi przez inne państwa członkowskie i znajdującymi się już w centralnej bazie danych. Odciski palców cudzoziemców z tej grupy nie są wprowadzane do centralnego banku danych, nie są także porównywane z przekazywanymi Jednostce Centralnej danymi dotyczącymi osób schwytanych w związku z nielegalnym przekraczaniem granicy zewnętrznej. Gdy tylko wyniki analizy porównawczej zostaną przesłane danemu państwu członkowskiemu, Jednostka Centralna niezwłocznie usuwa odciski palców i inne przekazane jej dane oraz niezwłocznie niszczy użyte przez państwo członkowskie nośniki danych, jeśli to ostatnie nie zażąda ich zwrotu.
- Eurodac, system porównywania...