– określenie odnoszące się do poczucia „bycia Europejczykiem”, odczuwania związku z europejskością, tak jak tożsamość narodowa oznacza bliskość emocjonalną z określonym narodem, postrzeganie siebie jako jego części. W danej chwili trudno jest jeszcze mówić o zaistnieniu w powszechnej skali t.e., raczej jest to początek procesu kształtowania się jej w wyniku rozwoju integracji europejskiej, przenikalności granic, zwielokrotniania się więzi między narodami. Otwarte też jest pytanie, co stanowi istotę t.e., jakie wspólne wszystkim Europejczykom elementy ją tworzą. Wiąże się to także z brakiem jednoznacznej odpowiedzi, czym jest Europa, gdzie przebiegają jej granice. Najczęściej wskazuje się na osadzone w dziedzictwie kulturowym – grecko-rzymski antyk, judajsko-chrześcijańskie tradycje, uniwersalizm oraz na obecne wartości związane z demokracją, wolnością, prawami człowieka, multikulturalizmem. T.e. to także wspólnota historycznych losów. W przeszłości, od czasów średniowiecza, zagrożenia zewnętrzne mobilizowały do myślenia w kategoriach ogólnoeuropejskich, świadomość odrębności wzmocniło zetknięcie się z innymi cywilizacjami i uzyskanie nad nimi przewagi. Ten ostatni element kreował też negatywne aspekty t.e.– podbój i niszczenie innych rodziło u Europejczyków poczucie wyższości i bycia w centrum świata. Współcześnie spoiwem staje się perspektywa stawienia czoła wspólnym dla całego kontynentu wyzwaniom następnego stulecia. Zob. też granice Europy, ojcowie Europy, federalizm europejski, euroentuzjaści, eurosceptycyzm, Europa Ojczyzna.
- tożsamość europejska, poczucie "bycia Europejczykiem",...
- Europejska Tożsamość Bezpieczeństwa i Obrony, (ang. European Security...
- Europejska Wspólnota Obronna, (EWO) – projekt przedstawiony...